Editörün Notu: CNN Travel’ın dizileri genellikle profilini çıkardığımız ülke ve bölgelerden gelen sponsorlukları taşır. Ancak CNN, tüm raporları üzerinde tam bir editoryal kontrole sahiptir. Politikayı okuyun.

CNN
—

Batı Katar’ın sıcak, parıldayan çöl kumlarında, ufukta uzaylı, devasa ve çok tuhaf bir şey beliriyor.

Alçak kireçtaşı kayalıkları arasındaki çorak bir koridor boyunca uzağa uzanan dört devasa yekpare yapının görünüşe göre hiçbir mantığı yok.

Yine de bu metalik istilacılar, küçük Körfez ülkesinin bu köşesine görkemli bir boyut katarak, engebeli arazide garip bir şekilde kendilerini evlerinde gibi hissettiler.

Katar’ın Zekreet Yarımadası’ndaki bir kilometrelik çöl boyunca uzanan çelik levhalar, heybetli metal heykeller yaratmasıyla tanınan Amerikalı sanatçı Richard Serra’nın eseri.

16,7 metreye kadar yükselen “Doğu-Batı/Batı-Doğu” başlıklı anıtlar, 2014 yılında sanatsever Katarlı kraliyet ailesinin Serra’dan ülkelerine damgasını vurmasını istemesi üzerine kuruldu.

Birkaç yıl sonra, plakalar her zamanki gibi cesur duruyor. Pasla lekelenmiş ve grafitilerle çizilmiş, ancak onun için daha az etkileyici değil.

Boş araziyi gözetleyen bu nöbetçiler, sanki sonsuza kadar dayanacakmış gibi görünüyorlar.

Sanat eserinin, yaz sıcaklıklarının 50 C’yi (122 F) aşabileceği bir destinasyondaki belirsiz konumu, yaratıcısı için hem bir ilham hem de endişe kaynağıydı.

Kurulum sırasında Independent’a “Bu şimdiye kadar yaptığım en tatmin edici şey” dedi. “Görülmesini gerçekten çok istediğim bir parça ve olur mu bilmiyorum.”

Endişelenmesine gerek yok.

“Doğu-Batı/Batı-Doğu”, neredeyse hiç taşmasa da yerel halk, turistler ve benzer şekilde sanat tutkunları için ara sıra bir hac yeri haline geldi ve kumullarda yüzme, Bedevi kampları ve deve yürüyüşlerini içeren Katar çöl etkinlikleri listesine eklendi.

Oraya gitmek kolay değil ama.

En yakın ana otoyol beş kilometreden daha uzaktadır. Heykele giden bir yol yok ve yakındaki çölü kesen izler açıkça işaretlenmemiş.

Oraya giden herkes, Katar’da kendi kendine sürmek için genellikle kiralanamayan bir arazi aracına ihtiyaç duyacaktır. Bu nedenle, ziyaretçilerin ya büyük tekerleklere erişimi olan yerel bir arkadaşa ihtiyacı olacak ya da organize bir geziye katılacaklar – Qatar Inbound Tours şiddetle tavsiye edilir (Souq Waqif, Souq Asiri, Waqif, Doha; +974 5553 1002).

Ve yolu bilen biriyle birlikte değilseniz, bir GPS cihazı işinize yarayacaktır. Büyüklüğüne rağmen ana yoldan “Doğu-Batı/Batı-Doğu” görünmüyor. Sapağa dair tek ipucu, “7 No’lu Deve Alt Geçidi”ne giden yolu sıradan bir şekilde gösteren bir tabeladır.

Daha sonra, ara sıra kampların yanından geçerek, kumdaki tekerlek izlerinden oluşan bir labirent boyunca dikkatlice bir rota seçme durumu.

Lastiğinizin patlaması veya arızalanması için kötü bir yer – burada başka birkaç araç var ve kertenkeleler ve belki de kayıp bir deve dışında neredeyse hiç canlı yok.

Yine de heykeller ortaya çıktığında her şeye değer – özellikle klasik bilim kurgu filmi “2001: A Space Odyssey” hayranları için.

Düz bir çizgi boyunca 250 metre aralıklarla yerleştirildiklerinden, yavaşça şaha kalkarlar ve açıkça kasıtlı bir perspektif hilesiyle her biri bir sonrakini gölgede bırakır.

Yakından bakıldığında boyunlarını uzatacak kadar uzunlar ve sıcak güneş öğleden sonra parlarken hızla uzayan devasa gölgeler oluşturuyorlar. Çok fazla ses çıkarmadan darbeleri absorbe edecek kadar sağlamlar, ancak yandan bakıldığında neredeyse hiç orada değiller.

Etrafta başka insanlar olmadığı sürece gerçek bir ölçek duygusu elde etmek zordur, ancak denize doğru uzanan yekpare taşların tam görüntüsünü almak için yakındaki kayalıkların tepesine biraz kayalık beş dakikalık bir tırmanış yapmaya değer.

Ve sıcaklıklar dayanılmaz değilse, heykelin tüm kilometresini yürümek bir zorunluluktur.

Yıllar boyunca metal plakalara karalanan grafiti miktarı bir şey ise, Serra’nın ziyaretçi eksikliği korkusu açıkça temelsizdi. Pek bir geliştirme olmasa da, sanat eserinin bir parçası haline geldi.

2014’te bir CNN ziyareti sırasında, grafitilerin bir kısmı yalnızca “Ben buradaydım” diyordu, ancak diğerleri sanatsal tartışma veya ulusal gurur için çıkış noktalarıydı – daha yakın zamanda Katar’ın bölgesel yaptırımlar karşısında başkaldırısını seslendiren yerel Katar eklemelerinden bazıları.

Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, plakalardan birindeki en yüksek grafiti, görünüşe göre Nepal’in Himalaya krallığından gelen ziyaretçilerin eseriydi.

“Doğu-Batı/Batı-Doğu”da görülecek çok şey olsa da, Zekreet Yarımadası’nın sunduğu tek çekicilik sanat eseri değil.

Daha batıya doğru kısa bir sürüş mesafesinde, tespit edilmesi zor gibi görünse de ceylanlara, antiloplara, ospreylere ve diğer nadir çöl faunasına ev sahipliği yaptığı varsayılan UNESCO tarafından korunan bir alan olan Al Reem Biyosfer Rezervi’ne varılır.

İçeride daha yerel tuhaflıklar var.

İlk olarak, çölde boş duran, müstahkem küçük bir kasaba olan Film City var, en yüksek kulesinin tepesindeki direğinde bir Katar bayrağı dalgalanıyor. Kapılar genellikle açıktır ve ziyaretçiler durabilir, keşfedebilir ve eğer şanslılarsa güvenlik görevlisiyle bir fincan tatlı çay paylaşabilir.

Bu yeri çevreleyen gerçek bir entrika yok. Bir çekim yeri olarak inşa edilmiş ve Katar’ın ev sahipliği yaptığı 2022 FIFA Dünya Kupası için ara sıra Arap dramalarında ve tanıtımlarında yer almıştır.

En azından görünüşte biraz daha gizemli olan, yarımadanın birkaç kilometre ötesindeki Katar’ın “çöl mantarları”.

Burada, yüzyıllarca süren rüzgar erozyonu kireçtaşı bir kaseyi oymuş, kayaları güzel, mantar benzeri şekiller halinde oymuştur. “Şemsiye kaya” olarak bilinen göze çarpan bir özellik, üzerinde erişilemeyen bir bina bulunan yıpranmış taştan bir adadır.

Bu ve oyuktaki diğer küçük yapılar, hurma saklamak için kullanılan geleneksel barınakların canlandırmalarıdır.

Bu günlerde, Basra Körfezi’ndeki en sıra dışı destinasyonlardan birine yapılan bir turun yalnızca son durağı.

Ya da yıldızların altında kamp kurarak çöldeki garip şeyler hakkında hikayeler değiş tokuş etmek için güzel bir arka plan.