News
Zaporizhzhia bölgesi, Ukrayna
CNN
—
Ukrayna’nın güney cephesinde dar bir ağaç hattına sıkışmış, Amerikan bayrağı yaması takmış genç bir Ukraynalı asker, ekibinin bir ay önce başlatılan saldırıda yoğun mayınlı Rus mevzilerine ilk kez saldırmasının ne kadar korkutucu olduğunu anlatıyor.
Çağrı adı “Kach” olan 19 yaşındaki kişi, “İlk gün en zoruydu” diyor. “Ne bekleyeceğimizi, ne olabileceğini, olayların nasıl gelişeceğini bilmiyorduk.”
Kimse de gerçekten yapmadı. Aylarca süren bir bekleyişin ardından, Ukrayna nihayet Haziran başında “Bahar Taarruzu”nu başlattı. Rusya’nın aylarca kazıp zorlu savunmalar kurmasını izleyen Ukraynalılar için gitmenin zor olacağını herkes biliyordu. Ancak saldırının Ukrayna’nın geçen Eylül ayında Harkiv çevresinde şimşek hızında ilerleyişine benzeyeceğine dair gerçek bir beklenti olmasa bile, batılı yetkililer Ukrayna’nın şu an olduğundan daha ileride ve daha başarılı olacağına inanıyorlardı.
Ancak saldırı, saldırıyı besleyen yeni batılı silah ve teçhizat cephaneliğine rağmen, birçok kişinin beklediğinden daha zorlu oldu.
En çok beklenen ekipman parçaları arasında, piyadelerin tehlikeli ve açık araziyi geçmesine yardımcı olacak kritik bir eklenti olan Amerikan yapımı Bradley Savaş Aracı da vardı.
CNN’e konuşan Kach, kendi Bradley’sinin içinde oturuyor. Sadece birkaç ay önce Kach, Almanya’da kendisine ve diğer Ukraynalı askerlere daha Amerikan, karmaşık ve çevik bir savaş yönteminin öğretildiği hızlandırılmış bir ABD eğitim kursundan geçiyordu.
Kach’ın tugayı 47. Mekanize Tugay, gıpta ile bakılan Bradley’leri alan tek tugay oldu ve bunların 200’ü ABD tarafından işlendi.
Zırhlı savaş araçları Ukraynalı askerler tarafından o kadar beğenildi ki, Kach’ın ekibinin kampının etrafında koşan tugay basın görevlisinin 6 aylık kurtarma yavrusu “Bradley” havlıyor.
Kach’ın göğsündeki cırt cırtlı bayrak yaması, ona iyi şans getireceğini söyleyen Almanya’daki Amerikalı antrenörünün bir veda hediyesiydi. Ancak Ruslara saldırı emri verildiğinde Kach’ın güvenini artıran, Bradley’deki kalın zırh, güçlü makineli tüfekler, roketler ve gece görüş yetenekleriydi.
Tugay geldiğinde Ruslar hazırdı. Yoğun mayın tarlaları döşendi, sıra sıra dolambaçlı siperler kazıldı. Rus topçusu, bölgeye mayın temizlemek için gönderilen araçları toplamaya başladı. Bunun da ötesinde, güneydeki bu saldırı yönü, saldırıda belki de en öngörülebilir yöndü: Rus hattını delmek, güneye ilerlemek ve nihayet Azak Denizi’ne ulaşmadan önce Rus işgali altındaki Kırım ile Donbas’ı birbirine bağlayan güney kara köprüsünü bölmek için tasarlandı.
47’nci, yeni edindikleri zırhlarıyla Rus hattını delmeye çalışırken çok hızlı bir şekilde belaya girdi. Fotoğraflar ve videolar, Bradley’ler ve bir Alman Leopard tankı da dahil olmak üzere kömürleşmiş zırhlı araçları gösteriyordu. Açık kaynak bilgilerine dayanan bir askeri analiz sitesi olan Oryx, yaklaşık üç düzine Bradley’nin yok edildiğini veya hasar gördüğünü bildiriyor.
Ukrayna’yı yeni ziyaret eden Dış Politika Araştırma Enstitüsü’nde kıdemli bir araştırmacı olan askeri analist Rob Lee, “Bir mayın tarlasını temizlemek o kadar da zor değil, ancak bunu yaparken ateş altında ve farklı ateş türlerinden bir mayın tarlasını temizlemek çok zor” diyor.
Lee, “O harekatın başlangıcından beri adapte oldular ve büyük ölçüde atlı bir piyade savaşına dönüştü” diyor. “Son derece çetin, son derece zor. Yük, bireysel olarak piyade adamlarının üzerinde çok ağırdır.”
İlerlemenin istediklerinden daha yavaş olduğunu kabul eden taban birlikleri veya komutanları arasında herhangi bir anlaşmazlık yok.
Tugayın 25. Ayrı Taarruz Taburu, genellikle “sıfır hattı” olarak adlandırılan pürüzlü temas hattından yaklaşık 10 kilometre uzaklıktaki güneydeki bir kasabada, bir bodrum sığınağında bir komuta noktası kurdu. Ukrayna ve Rusya savaş alanı konumlarını gösteren yerden tavana devasa haritalarla dolu. Büyük bir bilgisayar monitörü, gelen raporlar ve düzinelerce dron beslemesi aracılığıyla çatışmayı takip ediyor.
Haritaları güncelleyen bir asker CNN’e yakın zamanda temizlenmiş bir siperden alınmış ve bölgedeki Rus savunmasını detaylandıran bir Rus haritası gösterdi. Dışarıda Ukrayna topçu toplarından gelen yüksek sesli patlamalar, ağır hasar görmüş ve şimdi büyük ölçüde boş olan kasabayı süpürüyor.
Drone beslemeleri, tanksavar ve personel mayınlarıyla dolu boş tarlaları, topçu kraterleriyle delik deşik edilmiş olarak gösteriyor. Diğer taraftaki ağaç çizgileri, siperlerde kamp kuran Rus kuvvetlerini gizliyor.
Mayın temizleme veya “temizleme” müfrezesinin komutanı Tral, “Ekipman ve piyadelerin geçebilmesi için mayın bariyerlerini aşmamız gerekiyor” diyor. Birkaç dakika önce, yollarını tıkayan mayınları yok etmek veya etkisiz hale getirmek için başka bir hain görevden komuta noktasına yeni dönmüştü.
Yavaş çalışıyorlar, diyor Tral, “her şey kademeli olarak yapılıyor. Zaten sahip olduğumuz yer [cleared] geçitler, birliklerimiz zaten oraya giriyor. izin vermiyoruz [the Russians] zaten mayınları temizlediğimiz yere girmek için.”
Tral, bir Rus mayını patlatıldıktan sonra gökyüzüne toprak ve şarapnel fırlatan büyük bir patlamayı gösteren, telefonundan bir video paylaşıyor. (Ukraynalı askerler genellikle tek bir isimle veya “çağrı işaretleriyle” gitmek isterler.)
“Zor” diyor, “çok zor.”
Bodrumdaki başka bir asker olan Stanislav, gözlerini büyük monitöre dikmiş, kendi bölgesinden farklı insansız hava aracı görüntülerini çekiyor. Ukrayna topçu mermilerinin Rus mevzilerinin yakınına inişini izlerken, ateşi yönlendirmek için mermilerin indiği yere daha yakın olan topçu ekipleri ve diğer kuvvetler arasında koordinasyona yardımcı olacaktır.
Stanislav, yemlere bakarak, “Bu savaşta en değerli varlık topçudur,” diyor. “Pek çok Rus var. Burada ve genel olarak. Daha fazla silahları, daha fazla mermileri ve daha fazla adamları var, bu yüzden buna profesyonelliğimizle karşılık vermeliyiz.”
Bu günlerde, açıktaki birliklerin ağır ateş altında siperden sipere savaşarak, ağaç hattına ağaç hattına saldırması anlamına geliyor.
“Var [soldiers] siperlerde,” diyor Stanislav. Topçuyla toprağı özgürleştiremeyiz. Orada çalışan insanlar var.”
Bu iş dayanıklılık ve sabır gerektirir. Rus haritası olan asker bir ağaç hattını gösteriyor, işaret parmağını ve orta parmağını açarak yaklaşık 300 metre mesafeyi gösteriyor, “bu kısım bir buçuk ayımızı aldı” diyor.
Bir masanın altında basın görevlisinin yavrusu Bradley duruyor. Gitme zamanı geldiğinde, tasmasını geriyor, topçu ateşi nedeniyle dışarı çıkmayı reddediyor.
