Scott McTominay: İskoçya’nın hayran olduğu Man Utd’ye sevgi yok

21:10 BST’den hemen sonra, muson yağmuru kasabayı terk edip silecek savaşçıları sahayı oynanabilir hale getirdiğinde, Scott McTominay taç çizgisine yakın durdu ve tünele baktı.

oynamak istemedim. Çok ıslak. Çok kaygan. Çok fazla tuhaf insan yağmurda eğleniyor, seviyormuş gibi şarkılar söylüyor, sefalete bir tür partiymiş gibi davranıyor. Çılgın insanlar, çoğu. Ziyaretçiler için sinir bozucu.

Georgia dışarıya bakmış olsaydı, McTominay’in sanki Glasgow göğünün rengi yüzüne nakledilmiş gibi gök gürültüsü ifadesini göreceklerdi. oynamak istedi. Oynamak için çaresizdi. Ve yaptığında, o bir güç merkeziydi.

Gürcülerin onunla hiçbir şey yapmak istememesine şaşmamalı. McTominay, İskoçya’nın ikinci golünü ve bu gruptaki beşinci golünü attı. Norveçli Erling Haaland? Gürcistan’dan Khvicha Kvaratskhelia? İkisi de birinci sınıf, ikisi de skor listelerinde McTominay’in ardından geliyor.

Bu grupta herkes İskoçya’nın izinden gidiyor. Herkes.

Bu, en uzun gecelerdeki futbol maçlarının en tuhafıydı. Yağmur yağdı ama ev sahibi taraftarların mizacıyla karşılandı. Orada yarışma yok.

Kesintisiz gecikme, sadece İskoçya’nın sahada yaptıkları için değil, takımları sahaya dönmeden önce taraftarların yaptıkları için kafa karıştırıcı, çıldırtıcı ama aynı zamanda moral vericiydi.

Raket tugayına teşekkürler – erimiş bir pistte Eve Muirhead gibi çılgınca fırçalayan 23 kişi vardı – ve destekçilere teşekkürler. Bazılarının veya birçoğunun eve dönüş yolu umutsuzca riske atıldı, ancak beklemeye değer bir performans görmek için çok sayıda kaldılar.

Şu anda gruptaki dört kişiden dördü. Almanya arıyor. Havayolu web siteleri önümüzdeki günlerde ciddi işler bildirecek. Dikkat edin dostlarım, Tartan Ordusu geliyor. Hamburg’dan Münih’e, Dortmund’dan Berlin’e kadar onları duyacak, görecek, sayılarına ve tutkularına hayran kalacaksınız.

“İskoçya’nın orta sahası artık ciddi bir şey”

Bu klinik bir zaferdi. Kontrollü, rahat, oldukça basit. En iyi oyuncuların hepsi İskoçtu. Andy Robertson sürekli bir saldırı tehdidiydi. Callum McGregor, gecenin sonunda Mayıs ayı başlarında bir ara fileye çarpmış gibi hissettiren açıcıyı vurdu.

John McGinn bu fırsatın tadını çıkardı ve su birikintilerinde tekmeleyerek ilerleyen mutlu bir çocuk gibi gece boyunca sıçradı.

Billy Gilmour takıma girdi ve savunmasının önünde bir Praetorian Muhafızıydı. Topla ekonomik. Uyarı. Doğru, Şık. Brighton’lı orta saha oyuncusu, kulüp sezonunu hoş bir şekilde noktaladı, ancak uzun süredir işleri kolay değil.

Chelsea tarafından istenmeyen, Carrow Road’da mutsuz bir dönemde Norwich taraftarları tarafından düzenli olarak seçilen, Brighton için kulüpten hemen ayrılan Graham Potter tarafından imzalanan, Roberto de Zerbi’ye miras kalan ve yakın zamana kadar fazla oyun zamanı bulamayan o.

ile o iş vardı TikTok takipçisi ilave olarak. Kırılgan bir mizacı olan biri için rahatsız edici. Gilmour ise sert bir kurabiyedir.

Geçen sezonun Brighton orta sahasına girmek zordu ama bir kez – sezonun sonuna doğru Alexis Mac Allister ve Moises Caicedo’ya ara verildiğinde – eşyalarını gösterdi.

De Zerbi geçtiğimiz günlerde Scot’a daha fazla fırsat vermeyerek belki de hata yaptığını söyledi. Oyuncunun kulaklarına müzik, şüphesiz. De Zerbi, oğlunun Hampden’da devriye gezdiğini görseydi, gördüklerinden keyif alırdı.

Bu İskoç orta sahası, savunma ve hücumda ciddi bir şey haline geldi. Dört eleme maçında bir gol yediler ve bu bir penaltıydı. Salı günü iki olmalıydı ama bu da bir penaltı olacaktı.

Clarke bu takımı devraldığında, yemek yemeyi bırakamadılar ve maçları kazanmaya yetecek kadar gol atamadılar. Dünyaları döndü.

‘McTominay, Team of Giants’ta bir dev’

McTominay baskın bir varlıktı. Kalenin önünde bir avuç, orta sahada fiziksel bir varlık, sürekli koşuyor, oyuncularını sonsuza kadar sürüklüyor, bir dakika bir uçta, diğer uçta diğer uçta beliriyor.

İnsanlar onun motoru ve atletizmi hakkında konuşuyor. Burada tekrar gördük. Acımasızdı. Golü bitirmesi olağanüstüydü. İstediğiniz kadar keskin, istediğiniz kadar doğru. Köşeye vurdu ve bu oyunu bozdu.

McTominay, kulüp kariyerinde de bazı belirsizlikler yaşayan bir oyuncu.

Ralf Rangnick’in onu övdüğü ve potansiyel bir Manchester United kaptanı olduğunu öne sürdüğü zamanlar – ve çok da uzun zaman önce değil -. O zamanki geçici yönetici, “Enerjisi inanılmaz,” dedi. “Birkaç yıl içinde onun bu takıma liderlik ettiğini görebilirim.”

Bu olmayacak. Erik ten Hag, McTominay’de o kadar tatlı değil, diğerlerinin ondan önceki oyunları vermeye pek hevesli değil.

FA Cup finalinde yedi dakika, Fulham’a karşı 23 dakika, Chelsea’ye karşı dört, Bournemouth’a karşı dört dakika kazandı. Old Trafford’daki sezonu böyle bitti. Ayrıldığına dair söylentiler vardı, Newcastle ve Everton’dan söz ediliyor.

McTominay, United takımında rakipleri olarak Casemiro, Christian Eriksen ve Fred’e sahip. Bu yoğun bir rekabet.

Kalıp daha fazla dakika mı savaşacak yoksa daha fazla öne çıkma umuduyla mı gidecek kim bilir ama gerçek şu ki, önceki sezon 2.393 dakika ve ondan önceki sezon 2.125 dakikaya kıyasla 2022-23’te 1.149 dakika oynadı.

Bu başka bir zaman için bir sorun. İskoçya için devlerden oluşan bir takımda bir dev oldu.

Clarke’ın tarafı yeni zirvelere tırmanıyor ve en kötü hava ve akıllara durgunluk veren gecikmeler bile onları yolundan döndüremez. Unutulmaz bir sağanak altında, en heyecanlı şekilde bir dalganın zirvesine binmeye devam ettiler.